کارهای عالم بدينسان میرود. نبينی صلح و دوستیِ بهار در آغاز اندک اندک گرمیای مینمايد و آنگه بيشتر؟ و در درختان نگر که چون اندک اندک پيش میآيند: اول تبسمی، آنگه اندک اندک رختها را از برگ و ميوه پيدا میکند و درويشانه و صوفيانه همه را در ميان مینهند، و هرچه دارد جمله در میبازد.
پس کارهای عالم را و عُقبیٰ را، جمله را، هرکه شتاب کرد و در اول کار مبالغه نمود، آن کار ميسرِ او نشد.
فيهِ ما فيه