رستن
۱۳۸۸ مهر ۱۲, یکشنبه
با هماین سنگ و کلوخها شاید بشود این دره را تکانی داد
من گاهی از شدت وضوح خداوند در کودکان، پر از هراس میشوم و دلم شروع میکند به تپيدن.
دلم آنقدر بلند بلند میتپد که بهتزده میدوم تا از لای انگشتان کودکان خداوند را برگيرم.
من، مثل آقای مستور.
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی