عشقه

عشق از واژه عشقه گرفته شده است که به معنای پيچک است. پيچک گياهی است که به دور اصل خود می‌چسبد و آن را عرش و تکيه‌گاه خود قرار می‌دهد و رشد و نمو می‌کند و غذای خود را نيز با ريشه‌های بسياری که در درخت اصلی فرو می‌کند به دست می‌آورد.

خشم و غضب برخاسته از آتش دوزخ است که هفتاد بار آن را فروکاسته‌اند تا به شکل خشم در آدمی خود را نشان دهد. از اين رو هنگامی که آدمی خشمگين می‌شود خون‌اش به جوش می‌آيد و می‌سوزد و تباه می‌گردد. به اين معنا که روح در جسم و جسم در روح اثر می‌گذارد و آثار آن، هر يک در ديگری به چشم می‌آيد. امر روحی و روانی موجب می‌شود تا جسم تحليل رود و امری جسمی می‌تواند روح و روان را افسرده و حتی به جنون و ديوانگی بکشاند.

علامه حسن‌زاده آملی